MURRAY GELL-MANN VE HIZIR TEZKİRESİ
Çekirdek
fiziğinde oluşturduğu Kuark Teoremi ile
“kuark” denilen parçacıkların
doğruluğunu kanıtlayan Amerikalı bilim adamı “Murray Gell-Mann”ın (1929-….) (S65)
buluşları
ile Hızır Tezkiresi arasında
dikkat çekici çok ilginç bağlantılar vardır. Bazı tesadüflerle ortaya çıkan
bu bağlantılar, Aiberg’in
kitaplarında ayrıntılı olarak açıklanmıştır. İnanılmaz evrensel
sırlar taşıyan Hızır Tezkiresi’nin
bu olayla ilgili bölümünü aşağıda sunuyoruz:
“Devir,
talebelerimin talebelerinin talebelerine vasıl olduğunda, onlara, “Z” ve
“K”
harflerinin esrarını muhtevi bu delilleri izhar ediniz: “Z” harfi, “Üç
Karanlığın” baş
harfidir. Bunlar, “Z-Kürre”, “Z-Zerre” ve “Z-Zeman”dır. Dikkat
ediniz, bu üçü,
“Üç Karanlık Kuvvetin” ana işaretleridir. Devirin vasıl olmasının ana
işareti de, evvela “Nasrani” ulemasının “Üç Aydınlığı” bulmalarıdır.
Müslüman gariplerim,
“Üç Karanlığı”
ondan sonra bulalar. “Üç Aydınlığın” sırlı harfi, “Kef-Kef” sürtçmesidir.
Onun da ana işareti, ismi “C” (Cim) harfi
olan Nasrani şairin mısralarında gizlidir.
Üçü
“Zahirde Aydınlık”, üçü “Batında Karanlık” olan “Altı
Kuvvet” vardır ki, Kainat bunlar üzre muharrektir. Cümlesinin üzerinde bir
“Yedinci Kuvvet” vardır ki,
o “Altı Kuvvet” bundan çıkmaktadır. Aşikar kuvvetler aydınlıktır ve
tabiatı mümteziçtir. “Üç Karanlık Kuvvet” ise, zifiri-zımni ve zemana
zulmettendir, tabiatları sabitiyyedendir. “Üç Aydınlık Kuvvete” hakim
olan “K” harfi, “K-Kürresi”,
“K-Zerresi” ve “K-Kuvve-i Irkı”dır. Bunun ana işareti de, “C” (Cim)
adlı
şairin yazılmamış mısralarındadır.
O,
yazılmamışı yazdıran ve bana Tezkire’yi yazdıran böyle yazdırdı.
“Nun”, “Kalem” ve yazdıklarına yemin olsun. Her kim, yazılmamış söylendiğinde
onu vakti gelince idrak ederse, “yedi mesani buutun” batındaki sırrının
sebit “yedi” ile sabit olmuş “Kuvve-i Irkiyye” esrarı ilahisine
murabbası ile mazhar olur.”
Hızır
Tezkiresi’nin
devamı daha sonraki çağlara hitap etmekte ve tam anlamıyla iyice anlaşılmaz
şifrelere dönüşmektedir. Halidi-Doğu
dalının lideri Hekim Bey tarafından,
“Zamanı geldi” düşüncesi
ile Halidi-Batı dalının lideri KMA’ya
gönderilen bu döküman,
KMA
tarafından
kopyalar çıkartılarak ve bazı tercüme notları düşülerek gerekli Zig-Zag
mensuplarına
gönderilmiştir. Aiberg’e ikinci
elden gelen kopyada, KMA’nın kendi
notları da bulunmaktadır. Bu not, Tezkire’nin
kenarında yanlamasına olarak, Arap alfabesiyle, ancak soldan sağa İngilizce
yazılmıştır. Notların bir yerinde, “İnşallah,
siyah elbiseli hahamların bundan
haberi olmaz” yazılıdır.
Tezkire’nin
yukarıdaki bölümü, Hekim Bey’in
Osmanlıca’sı ile yazılmıştır. Bu metni, günümüz Türkçe’sine aşağıdaki
gibi çevirebiliriz:
“Üç
kuşak sonraki öğrencilerime, “Z” ve “K” harflerinin gizliliğini içeren
şu kanıtları bildirebilirsiniz: “Z” harfi, “Üç Karanlığın” baş
harfidir. Bunlar, “Z-Makrofizik” (Gök
Mekaniği), “Z-Mikrofizik” (Kuantum
Mekaniği) ve “Z-Zaman”
(Gök
Mekaniği), “Z-Mikrofizik” (Kuantum
Mekaniği) ve “Z-Zaman”
bilimi
olup, bunlar büyük bir sırrın işaretleridir. Bunları bildirme zamanının
geldiğinin ana işareti, Hıristiyan bilginlerin “Üç Aydınlığı”
bulmalarıdır. Önce Hıristiyan bilginler bu “Üç Aydınlığı”
bulacaklar; ondan sonra Müslümanlar “Üç Karanlığı”
bulacaklardır. “Üç Aydınlığın” cifirsel harfi, “Kaf (Kalın)
- Kef (İnce)
dil sürtçmesidir.
Onun ana işareti ise, adı “Cim” olan bir Hıristiyan şairin dizelerinde
saklıdır.
Oradaki
ana işaret, “Üç Aydınlığı” dışa vurmuş, “Üçü” vurmamış
olan, “Altı Aydınlık ve Karanlık Kuvvet” olup; evrenin dinamiği, bu
“Altı Kuvvet” üzerinde kuruludur. Bu “Altı Kuvvetin” tümünü,
“Yedinci” bir başka “Kuvvet” yaratmıştır. Işıyan kuvvetler değişkendir;
ışımayanlar ise sabittir. “Aydınlık Kuvvetlere”,
“K-Makroevren”,
“K-Mikroevren” ve “K-Irk Kuvveti” denilir. Bunun ana işareti ise,
“Cim” adlı bir Hıristiyan şairin dizelerinde yazılıdır.
O,
yazılmamışları bana ve şaire yazdıran, böyle yazdırdı. Her kim yazılmamış
söylendiğinde, zamanı gelince onu kavrarsa, “yedi şifreli boyutun” içteki
sırrına
ait “Yedi
Irk Kuvvetl”nin ilahi sırrına açıktaki “dört boyutlusu” ile birlikte
ulaşmış olur.”
Hızır
Tezkiresi’nin
bu bölümünde, “ışıyan
kuvvetler”den söz edildiğine göre,
“K-Kürre”
sözüyle optik
ışıyan yıldızların; “K-Zerre” sözüyle ise, “foton”ların,
yani dedektörlerin kaydettiği, gözlenebilen “kuant”ların
kastedildiğini anlıyoruz. Bundan sonrasını, bir süre Gell-Mann ile mesai arkadaşlığı yapmış olduğunu söyleyen
Aiberg’in
ağzından dinleyelim: