JOYCE’UN BİRİNCİ BEYİTİ: “DARK-STRENGTH-LIGHT” VE “K-KÜRRE”

Joyce’un şiirinin birinci beyitinde, “Ana İşaretin Üç Karanlık” olacağı (For Master Mark, Three Dark) ve “Karanlığın, Aydınlığın Gücü” olduğu (Dark is Strength of Light) vurgulanmıştır. Hızır Tezkiresi’ndeki “K-Kürre” sözcüğü ile de “kuazar”ların (quasar) kastedildiğini anlıyoruz. Kuazarlar (akdelikler) (S2), gerçekten makrofizik boyutlarda olup, bir saniyede yaydıkları ışık enerjisi, 1000 Dünya’nın bir milyon yılda harcayabileceği uygarlık enerjisini karşılayabilecek çaptadır.

Kuazarlar konusunda, C. Albertsson’un, “Quasars: One of The Great Mysteries of Astronomy” (Kuazarlar: Astronominin Büyük Gizemlerinden Biri) adlı internet yayınından (S2) ayrıntılı bilgi alınabilir. Dünya’daki sayılı akdelik uzmanlarından biri olan yazarımız Aiberg, kuazarların, karadeliklerin karşı evrendeki diğer uçları olduklarını ileri sürmüş ve bu konuda geliştirdiği teori bilim dünyasında kabul görmüştür. Bu konuya ilerde değineceğiz.

Hızır Tezkiresi’nde, ilk önce “Üç Aydınlığın” Batılı bilim adamlarınca bulunacağının, bundan sonra “Üç Karanlığın” Müslüman bilim adamlarınca bulunacağının yazılı olduğunu biliyoruz. Ve Tezkire şöyle diyor:

“Z harfi, “Üç Karanlığın” baş harfleridir. Bunlar, “Z-Kürre”, “Z-Zerre” ve “Z-Zeman”dır. Üç Karanlık Kuvvet ise, “zifiri”, “zımni” ve “zemane”dir.”  

Burada, “Z-Kürre” sözcüğü ile “zifiri zulmet” (zifiri karanlık) sözcüğü birbirlerine uymaktadır. Bilindiği gibi, karadelikler, adı üzerinde, ışığı bile çeken, geri vermeyen özellikleri ile birer “zifiri zulmet”tirler. “K-Kürre” ile ise, kuazarları anlıyoruz. Bu durumda, kuazarların (akdeliklerin), karadelikler ile içiçe aynı konumda olmaları gerektiği sonucu ortaya çıkıyor.

Böyle bir bulgu gerçekten vardır. Yapılan gözlemler, “Karadeliklerin, kuazarlar içinde gezdiğini” göstermiştir. Buradan, Joyce’un birinci beyitinin anlamı açıkça ortaya çıkmaktadır: Gerçekten, Karadelik ve kuazarların içiçe olması, “Karanlığın Aydınlığın Gücü” (Dark is Strength of Light) sözünün tecellisidir.